Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

άγριο δάσος

μπορείς να φέρεις την εξάρτησή σου πιο κοντά;
να δω ποιά μόλυνση σε έχει συνεπάρει
σε τι ζυμώνεσαι να εξαπολύσεις καλοκαίρι
ζέστη αλύπητη χωρίς πυθμένα
και το κεφάλι ένα ταβάνι που βράζει δίχως παραθύρι
εκείνο το ανυπεράσπιστο φως κρατούσα
και κάπου κάπου δροσιζόμουν
ώσπου το δέντρο βούλιαξε τα κλαδιά του στο κύμα
κι έμεινε δίχως χέρια
δικά σου χνώτα τριγύρω
στης άμμου τον κόκκο
ηχώ στο ματωμένο κοχύλι
άκρες ιδρώτα
πώς θα σε βρω σαν πρώτα;

2 σχόλια:

  1. "Ώσπου το δέντρο βούλιαξε τα κλαδιά του στο κύμα..."
    κι ορφάνεψα από ίσκιο

    Πολύ μου άρεσε!

    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία Ρ. Ευχαριστώ πολύ... Το κύμα πρώτα πήρε τα κλαδιά του, πιο μετά ξερίζωσε και τον κορμό, το δέντρο ταξιδεύει κι εγώ ορφάνεψα από ίσκιο.. Να είστε καλά :-)

      Διαγραφή