Μια φωνή στην στρατόσφαιρα είναι
και νομίζεις πως βγαίνει από μέσα σου;
Τι να δικαιολογήσει η Θεία Οικονομία
στην ασυγκράτητη ελπίδα που τρέφεις
για να μπεις κάτω από τη γη ξανά;
Καταπίνεις το φως και το σβήνεις ώσπου να καείς από μέσα
Τίποτα. Παίρνεις αγκαλιά μια κολώνα
και σκέφτεσαι τη μετενσάρκωσή της σε άνθρωπο.
- Μα με πήρε αγκαλιά στο όνειρο
Ήταν σούρουπο, ζεστή αγκαλιά
Η καρδιά Του χτυπούσε με ριπές
- Ναι. Και η επίδοξη φυγή της μεγάλωνε τους χτύπους...