Φαέθων

με μελανιές από τα χέρια που ορκιζόσουν μ' αγαπούν,
στερνη φορά κοιτάχτηκα στο σκοτεινό το πρόσωπό σου
αλλοπαρμένος έτρεχες να με προλάβεις
φιδίσιο ήταν το αποτύπωμα των ποδιών σου
το δηλητήριο ανέβηκε από χάμω
σε κάθε πόρο χύθηκε
πλημμύρισε το πεζοδρόμιο μου
χαράκτηκα σε μια καρδιά με το αρχικό σου
δε θα με θες
φεύγω καλύτερα