Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

αμπάρι

τις ζεστές μέρες το σκαρί χωνεύει ιώδιο
που πέφτει από τον ουρανό μαζί με αλάτι
στα ύπουλα πεδία της άγνοιας
δωροδοκεί τον λουόμενο
την εμπειρία της ψευδούς άνωσης
ενώ του καίει τα υποδερμικά περιεχόμενα
κατασκευάζει καλοκαίρι με ιδρώτα
και σχισμένα χαρτιά ματαιωμένων σχεδίων
κηλιδωμένη μελάνη και άβολα λόγια
να πώς αποζημιώνεται μια μάταιη δράση
εραστών που αποκοιμούνται ο ένας εντός του άλλου
με ημερομηνία λήξης


Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

ροζέ

για να έρθει η βροχή χαμογελώντας
θα θυμηθώ
πού ξέπλυνα την τελευταία αγκαλιά
μέσα στη μαχαιριά που κατέβαινε τυφλή στην πλάτη
ξέχασα
όλα γίνονται για μια θέση κλειδί στο αλλού
και μια δικαιολογία αντικλείδι στο υπάρχω
καλπάζοντας ξεπουλώνται τα κύτταρα
το ρήγμα βαθαίνει
για μια θέση στον ήλιο
και μια ξέγνοιαστη τύχη

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ταξιδιώτης

στο άθλιο αυτό κωδωνοστάσιο
το μέταλλο έχει τόσο σκουριάσει
ούτε ένας κλυδωνισμός
ούτε ένας μακρινός απόηχος
άκαρδος χλιαρός σαν το χαμόγελο
ενός ηδυπαθούς για την απώλειά του
ούτε ένας λεκές σε ρούχο λευκό
ένας κόκκος απ'τα βότσαλα
που ξάπλωνε
ούτε ένα κοκκινάδι για τη νίκη μιας στιγμής
και την ήττα μιας άλλης
τυφλό πεδίο
δεν βρήκα πως να περνώ την απουσία
με την καρδιά δίχως εξανθήματα
το φεγγάρι γεμίζει
τα ρούχα του σκίζοντας

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

εκτός σήματος

 
ώρες του μέλλοντος
πώς να κοπάσω ανέμους κίτρινους Πορφύρη;
πώς να βουλιάξω πριμαντόνα
απαλή στη ροδαλή αγκαλιά σου;
τα μάρμαρά του ο ακροκόρινθος ξεφλουδίζει
ληγμένος οιωνός ιδρώνει Ακρίτες
πάρε με εκεί που κυνηγά το αγρίμι
που στην καρδιά του τρέχει ακόμα νικητής
ο γαλανός παλμός
το δέος μου να γονατίσω μπρος του
εδώ λυγώ επικίνδυνα ξεριζωμό
το λαβωμένο μόρφωμα
ο Σόλωνας με το Σολωμό από ψηλά δικάζουν
το πνεύμα του γλυστρά γοργά
και ο λυγμός του
στέγνωσε η πατρίδα από όνειρα και ιδανικά













Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

συστάσεις


στην τέταρτη οδό
το τέταρτο συναπάντημα
μοιάζει να φωτίζονται οι μαρκίζες
μικρός, τρελλός και τριανταφυλλένιος
είναι ο Θεός που λάτρεψα
ο πρώτος Ενετός
ο δεύτερος Φραγκολεβαντίνος
ο τρίτος Κρητικός
κι ο τέταρτος μιγάς μπαμπέσης
μάνα λένε πως καθρεφτίζω ανεμόπλασμα
κουρέα της Σεβίλλης μ'άγονους εχθρούς
μπορεί και ήπειρο που δίνει σχίσμα γιγάντων
μάνα τη μήτρα σου κορόιδεψα 
αγώγια κοσκινίζω
ράβω σχοινιά να με τραβήξουνε γι αλλού
να κολληθώ με βράχους
ελεύθερο το σχήμα
φύλαξε το ακριβό μου πρόσωπο
που δεν καταλαβαίνουν
όπως τότε που φύλαγες το σπόρο των βασάνων
κινούμαι στα νώτα του ήλιου

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

βόλια


σκληρόκαρδα, επιτακτικά ζητάνε να περνούν
οι μέρες σαν καπνός που καίει τα μάτια
το στόμα του ανέμου ψαχουλεύω
πάνω κάτω βηματίζοντας 
του κόρφου η φωτιά γίνεται κομπασμός
σβησμένα αποτσίγαρα κλωτσάω σ' άγρια τσιμέντα
κι ούτε λυγάει μια χορδή ν'αγγίξω ένα μίσχο
περικυκλώστε με λοιπόν
κι εκεί στο μέσο τυφλωμένων αναγκών
συνδαιτημόνων που αλλαξοπιστούν
αδειάζω τα οχυρά της νάρκης
φορτία λαθραία, ψεύδη, λόγια απατηλά,
μαύρα πουλιά πετάχτηκε του πνεύμονα ο ζόφος
ψάχνω τον τρόπο να πηαίνω ως την άκρη
το κοφτερό το βράχι είναι μακρύ
ως να ματώνεις ιαχές λαθών
ξάφνου σ' εγκαταλείπουν τα μουράγια μ'όλα τους τα φώτα
βρέχει καρδιές ξεριζωμένα φύκια ένα σωρό
κι οι προκυμαίες ερημιά λιώνουν μέσα στο αλάτι

....κι εσύ σκιερός κάτω απ΄τη φυλλωσιά γελάς
μακριά απ΄του κόσμου το ναυάγιο
είναι δροσιά το χάδι στο πορφυρό αλώνι σα γυρνάς
ξαπλώνει δίπλα σου μια χρυσαφιά χαρά
το κύμα ανεβάζει θαλασσοπούλι χάρτινο
που σε ζυγώνει..




Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

σελίδα 10669 -ερώτημα


τι αρθμό να έχω να φανερωθώ;
τι να λογοδοτήσω;
αν ήθελα, καινούργια γη
πέτρα, φύλλο, πνεύμα, χτύπο καρδιακό και φως
πώς να δημιουργώ;
πώς σαν σοφός πατέρας,
με τους προγόνους μου να μετρηθώ;
πώς άξιος συνεχιστής της ιστορίας να εγγραφώ,
ναούς ενόρασης να με κληροδοτήσω,
και μεγαλεία των τεχνών;
κι αν ήθελα..γιατί;
τι θα κερδίσω;
τάχα δεν είναι χώμα αρκετό εδώ οπού γεννήθηκα; 
τον πόνο και το θάνατο να καταμαρτυρώ,
να κονταροχτυπιέμαι;
στο κύτταρό μου άραγε μπορώ να τον νικώ;
το θείο αν φτάσω, θείο θα γενώ;
Μέσα στην πλούσια γη εγκλείστηκα
σα μοναχός να γονιμοποιώ σκοτάδι
σαν πεταλούδα να ξεπεραστώ
χορτάτος κατηγόρια
Σκονίστηκα κι αγκάλιασα ως το βάθος των λυγμών
κουράστηκα
κι αν ήξερα
δε θέλω πέραν τούτου άλλο να γνωρίζω,
Βαδίζω ορίζοντα άγνωστο και πηαίνω
ίσως με βρεις, ίσως σε ιδώ...