Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

λούπα



με κλειδώνεις σε τροχιές που εξουθενώνουν σπουργίτες
το κατακάθι είναι φτιαγμένο από κύκλο
βαραίνω κι ανασαίνω το θειάφι
μη μαρτυράς πως οι χαρές φτερουγίζουν μακριά
σα δύο πλάνα χέρια που κρατούν ένα περιοδεύον φύλλο
ξεγελώντας το χρόνο σε μια εργατική τους στάση,
μια χάρτινη εικόνα, μια γεύση από τη ζωή των άλλων,
αγάπη μυθικός εωσφόρος
και όλο να ξεφυλλίζω το ίδιο

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

γέγοναι


στο χνώτο αθόρυβη
σκιά απαλή στο μεσονύχτι γλυστράς
σβησμένη η τροχιά του φεγγαριού
στο σύμπαν του στέρνου 
διαλύεται η τελετή
σε μένα ανήκουν τα απέταλα άνθη
όσο αρραβώνας στη μνήμη δε βρίσκεται
έτσι δεν είπες;