ανευτύχημα

Στη βαρκούλα πεσμένο κεραυνόπληκτο βήμα
βρέχομαι έρωτα νέκταρ νεκρό στο μέτωπο
θρηνώντας που άλλοτε στο στήθος μου τα ψέμματά του γιόρταζα
και τώρα ακάνθινος με μπουμπούκια σαρκοβόρα, καρπούς πειρασμικούς μ'αρπάζει
Τώρα που η μέρα ταξιδεύει βλασταίνοντας ρίζα στο αχανές ανθρώπινου βυθού
προβάλλοντας ειδήσεις με αποτρόπαιες πράξεις,
τρυπώντας με πιότερους δαίμονες παρά αγγέλους οιωνούς.