σε μεταβαλλόμενους καιρούς.
Πνίγονται έντομα απροστάτευτα απ' τα βρεγμένα φτερά τους,
ναυάγια που λαμπυρίζουν σε μια αδηφάγο θάλασσα δακρύων,
κι εσύ ύπαρξη ανάμεσά τους, κολυμπάς,
βαριά, ασήκωτη και μόνη στα άγνωστα νερά,
αλήθεια του στήθους.-
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Να αναζητάς χρόνους πολλούς μια υποσχόμενη λιακάδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε μεταβαλλόμενους καιρούς.
Πνίγονται έντομα απροστάτευτα απ' τα βρεγμένα φτερά τους,
ναυάγια που λαμπυρίζουν σε μια αδηφάγο θάλασσα δακρύων,
κι εσύ ύπαρξη ανάμεσά τους, κολυμπάς,
βαριά, ασήκωτη και μόνη στα άγνωστα νερά,
αλήθεια του στήθους.-
Τους χειμώνες διαρκείας με τις ασταμάτητες βροχές και με τα χιόνια τους παλεύουμε εύκολα...
Τα ζεστά καλοκαίρια με τις ψηλές θερμοκρασίες και τους καύσωνες τα συνηθίζουμε σιγά-σιγά...
Εκεί που δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε είναι οι ενδιάμεσες εποχές που άλλες φορές τις λένε άνοιξη και άλλες φθινόπωρο και που κανείς δεν ξέρει από πριν πόσες δόσεις χειμώνα και πόσες δόσεις κατακαλόκαιρου περιλαμβάνουν... Ευμετάβλητοι μέσα σ' αυτές και οι καιροί και ανακόλουθοι πολύ συχνά. Πάνω που σου υπόσχονται λιακάδα γίνεται κατακλυσμός και πάνω που περιμένεις να δροσίσει παίρνει φωτιά το χώμα κάτω από τα πόδια σου...
Έτσι μαθαίνουμε λίγο-λίγο να περπατάμε στα καμένα και να μην καιγόμαστε...
Έτσι, μαθαίνουμε αναγκαστικά να κολυμπάμε ανάλαφρα ακόμα και στα πιο άγνωστα νερά...
Ιδιαζόντως κοφτερή η αλήθεια σου...
Φυσάει κόντρα και σε καλό να μας βγει... http://www.youtube.com/watch?v=2ho4-lpihc4
Spartan, πόσες ιλαρές και πόση διαύγεια, πόσες ξαφνικές χαρές και πόσες απόκοσμες λύπες κρύβει τούτη η θάλασσα που πρέπει να ασπαστώ, να καθρεφτίσω, που πρέπει να επιπλεύσω και να βυθιστώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίθε να είναι μια αλλόκοτη μα φωτεινή άνοιξη.
ΥΓ. Στο πλοίο σου Καπετάνιε κάτι με καταπίνει ή κάτι με φυλακίζει σε άλλο χρονοντούλαπο ;-D έλεγξέ το...
υγ2. κι επειδή μπορεί να το πάρεις στραβά και να μην καταλάβεις τι εννοώ, απλά σου έγραψα 2 κουβέντες και κάποιος τις έκανε αόρατες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύθηκε το πρόβλημα. Σου έγραψα εκεί. Θα το δεις...
ΔιαγραφήΟ μπλόγκερ έχει κέφια τελευταία και αν κάνεις μια βόλτα στα μπλογκς θα διαβάσεις πολλά περίεργα που συμβαίνουν...
Στο ερώτημα... Θάλασσα είναι αυτή και τα κρύβει μέσα της όλα ετούτα που λες... Εγώ από όλα κρατάω μόνο τη διαύγεια και τις ξαφνικές χαρές που ομορφαίνουν το γαλάζιο της... Μα και τα άλλα δικά της είναι και όταν ζούμε στο δικό της απέραντο, θέλουμε δεν θέλουμε, θα τα αντιμετωπίσουμε κι αυτά... Και όταν επιπλέουμε και όταν βυθιζόμαστε μέσα της, πάλι στην αγκαλιά της παραμένουμε... Την προτιμώ από κάθε στεριανή ασφάλεια...