άδειο

Στον κώνο του στήθους πάλλονται τα γέλια των φίλων
ο απόηχός τους κόμπος που επιπλέει σε μια δακρύων θάλασσα
Μικρό κορίτσι, καυτή μιζέρια, κρύα θάλασσα
Το τώρα μοιάζει άδειο και το άδειο μοιάζει λίγο
Το δέντρο κάθε φορά να γίνεται
ο αιώνιος εραστής που μ'αγκαλιάζει
Το γυρισμό μονάχα στα κλαδιά του είδα