με τα κλαδιά ραπίζει το βουβό τοίχο στον άνεμο
κι ο ήχος σαν παιδί της μέσα υποταγής
τρέχει ξελευτερία στον ηττημένο
που αρνήθηκε το συμβόλαιο
"δίχως ραφές στο πέτο"
και καρφώθηκε άλαλος να λιώνει
στον απέναντι τοίχο
όσο αργά πάντα ξαστερώνει
τα αυλάκια του στο δρόμο θα έχουν στερέψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου