καιρός να μαζέψουμε τα ματωμένα ρούχα
απ΄τα σχοινιά της ανθρωπότητας που αλυχτούν μερόνυχτα
χρόνια ολάκερα καημών και εγκλημάτων
να κοιτάξουμε στον καθρέφτη
τι πιο ανθρώπινο από το ζώο
που κατακρεουργεί το ομοούσιο και το όνειρό του
να το σκοτώσουμε προτού αδειάσει το τελευταίο ηλιοστάσιο
Όσο για κείνο,
ακόμα ψάχνει τι υπάρχει κάτω απ΄το παχύ του δέρμα
και αν θα εμφανιστεί κάποτε ο άγγελος
που τού' χουν υποσχεθεί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου