στένωση

ο κώδικας που οδηγεί στην ίδια στένωση
κι ούτε να καταπιώ μπορώ,
ούτε χωρώ να μεταφέρω την πραμάτεια,
που με ακολουθεί ουρά,
κι αν είναι εξευτελιστικός,
πασχίζοντας να πνίξει ότι τον πονά,
με ουτοπία τα στήθια μου φουσκώνει,
δεν με αφήνει να ζηλεύω τις ξεθωριασμένες μου πτυχές,
τις καίω κάθε που με επισκέπτονται
πάνω στα κοκκαλιάρικα της μέρας πλάνα,
ο κώδικας αυτός, μαζεύει από τα μάτια μου
όσες κλωστές κι αποκαϊδια ξεπηδούν
και τους λυγμούς που με βαραίνουνε
ναυάγια τους κεντάει στα σπλάχνα
ώσπου κι εκείνοι να καούν..
............................................................
άλλο είναι να σε τραβούν τα παλιά σου ράμματα
-όσο αλλάζει ο καιρός της ύπαρξης
παιδεύουν οι ματίσεις-
κι άλλο ακόμα να πληρώνεις κουστούμια 
που επιμένουν να σου ράβουν ακριβά
επειδή τη μοίρα σου έχεις ξηλώσει
...........................................................
Ύψιστε πότε ξημερώνει;