Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

συστάσεις


στην τέταρτη οδό
το τέταρτο συναπάντημα
μοιάζει να φωτίζονται οι μαρκίζες
μικρός, τρελλός και τριανταφυλλένιος
είναι ο Θεός που λάτρεψα
ο πρώτος Ενετός
ο δεύτερος Φραγκολεβαντίνος
ο τρίτος Κρητικός
κι ο τέταρτος μιγάς μπαμπέσης
μάνα λένε πως καθρεφτίζω ανεμόπλασμα
κουρέα της Σεβίλλης μ'άγονους εχθρούς
μπορεί και ήπειρο που δίνει σχίσμα γιγάντων
μάνα τη μήτρα σου κορόιδεψα 
αγώγια κοσκινίζω
ράβω σχοινιά να με τραβήξουνε γι αλλού
να κολληθώ με βράχους
ελεύθερο το σχήμα
φύλαξε το ακριβό μου πρόσωπο
που δεν καταλαβαίνουν
όπως τότε που φύλαγες το σπόρο των βασάνων
κινούμαι στα νώτα του ήλιου

2 σχόλια:

  1. Η σημειολογία του τέσσερα...

    Τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα...

    Ανατολή, Δύση, Βορράς, Νότος...

    Να κάθεσαι εκεί, στη μέση στο σταυροδρόμι, να σου δείχνει πεισματικά η πυξίδα τον βορρά κι εσύ να μη ξέρεις πού σου πάνε τα... τέσσερα :-)

    Κι αφού μιλάς για θεούς και ο δικός μας είναι αδιαίρετος, δεν έχουμε παρά να διαιρέσουμε τους δώδεκα διά τρία...

    Μα ποια τετράδα από τις τρεις να διαλέξουμε;

    Εγώ θα πάρω εκείνη που έχει μέσα της τον Ποσειδώνα... Όποιοι και να είναι οι άλλοι τρεις δεν σκοτίζομαι...

    Έχει κι αυτός τη σημειολογία του... Τρεις οι αιχμές της τρίαινάς του και μία αυτή του σπαθιού μου, πάλι με τέσσερα χτυπήματα θα τον καρφώσουμε τον θαλάσσιο δράκο στην αχίλλειο πτέρνα του...

    Μη δίνεις σημασία σ' αυτά που λέω εγώ...

    Εσύ συνέχισε να καταθέτεις τις χρυσές κλωστές της ψυχής σου... Μ' αυτές δένονται τα πιο δυνατά θαλασσινά φυλαχτά που σε προφυλάσσουν από τις μεγαλύτερες καταιγίδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ασάλευτε, η σημειολογία στην ανάρτηση δεν ήταν καθόλου τυχαία πράγματι- ήταν η μέρα της απόλυτης τετράδας - και δεν ξέρεις πόσο βοηθάς ερμηνεύοντας...
    Ναι μα τον Μαμωνά με τραβά ο βοράς αλλά τελευταία σκέφτομαι πως πρέπει να μετοικήσω στο νότο με τους άγριους και άγιους ;-)

    Ειλικρινά χαίρομαι που αυτές τις ώρες βρίσκομαι στο πλοίο σου ή έστω πάνω σε ένα πλοίο ακόμα και αν αυτό ταξιδεύει σε αλλοιώτικη διάσταση. Στην πατρίδα μόνο σαπίλα, στάχτη και ανήλιαγα κατώγια πάνε να μας καταπιούν...φοβάμαι πως παραμεγάλωσε ο Δράκος γιατί τον καλοταϊζαμε και πως τώρα ούτε ο ίδιος ο Ποσειδώνας δε θα μπορεί να βοηθήσει.

    Σήμερα πέτυχα αυτό το νεανικό σύνθημα -πλάνης εγκεφάλου- "live for nothing, die for something" και θύμωσα. Ε όχι παιδιά εγώ θέλω να ζήσω ελεύθερη και να υπερασπιστώ την αδερφοσύνη, τη ζωή, την ομορφιά της. Δε θά'ναι το "τίποτα" για το οποίο θα ζήσω, ούτε απλά το "κάτι" για το οποίο θα πεθάνω...

    Σε φιλώ μίστερ και σ'ευχαριστώ. Πρέπει να αγωνιστούμε για να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μας.




    ΑπάντησηΔιαγραφή