Κυριακή 26 Μαΐου 2013

στεφάνι

Αφανίζω το στόμα μου κάτω απ΄το μαγιάτικο
εκπνέει ξεπεσμένη λεβάντα
σέρνομαι αδαής στο ξώθυρο πάνω στα προσχέδιά μου
στολίζω προσανάμματα
δεν ανταλλάζεις κουβέντα καμιά
δεν έχω όνομα, δεν έχω σπίτι, δεν υπάρχει δρόμος
μέσα τρίβει η ώρα καθαρμού
αλλά συναντιόμαστε στο δρόμο
μόνο χέρια έχω τρεμάμενα
νευρωμένα μάταιων οδυρμών και κόπων 
τα καλύτερα βιβλία μένουν τσακισμένα στη μέση κοντά
αδιάβαστα, ατάραχα, κομοδίνα φορτώνω
λιώνοντας το αγκυροβόλημά μου
τα υπόγεια κρατήρες ατμίζουν
κι όλο πυκνώνουν οι πλάτες των εκδρομέων
για τα δάση ανηφορίζουν
οι εκδρομείς κατηφορίζουν στ΄ακρογιάλια κι εσύ
κι εγώ περιμένω να δω αν θα πυκνώσει
για μένα το καλοκαίρι μια φορά
μια μέρα θα σου φέρουν αγκαλιά το χαμένο λουλούδι
με τ'αρώματα της λησμονιάς  
κι αυτό θα σε βγάλει στους πρόποδες της γιορτής
στου θανάτου το απάτητο άκρο
πιότερο να ονειρευτείς από σήμερα



4 σχόλια:

  1. Με γρατζούνισε βαθιά ο ήχος που τρέχει μέσα από τις συστοιχίες των Εικόνων που δεν ριΖώνουν σε κανένα Ζευγάρι Συντεταγμένων Ζωής
    και παρασύρουν μαζί τους τα ακλόνητα σημάδια
    που κάποτε έδειχναν το Δρόμο στους Περαστικούς,
    μα τώρα λαχτάρησαν Ταξίδι,
    όσο κι αν αυτό πληγώνει την Ψυχόρμητη Ανάγκης μας για Πατρίδα.....

    Το Άστατο του Στροβιλίσματος τελικά κόβει τη ΡίΖα και πόδια καρφώνει στο Κορμί της Σταθερότητας....

    Ποιος δε λαχτάρησε να πιει νερό απ' όλου του Κόσμου της Πηγές?...
    και ποιος δε λαχτάρησε να μοιραστεί μπροστά στην Φωτιά,
    το Βράδυ,
    τις εμπειρίες του Tαξιδιού του,
    ακόμη κι αν το συνοδεύει η πικρή γεύση ενός Δυσπρόσιτου Προορισμού?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι απαντήσεις σου Κάκια πέρα από την ερμηνεία των ενδότερων πηγών μου, αξιώνουν κι άλλο βιβλίο υπό έκδοση. Σ'ευχαριστώ.

    Καρφιά έχουμε παντού και πώς να ξαποσταίνουμε; Πού δε θα ενοχλεί, πού δε θα κεντρίζει, πού δε θα θυμίζει, πού δε θα πληγώνει;

    Η αδυναμία φυσικών και υλικών αντοχών, η συρρίκνωση των απαντοχών ξεμακραίνουν και θεοποιούν τα ονειράματά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βρίσκομαι σε αγρανάπαυση των Α.Ε.Σ.Α. μου (Αυστηρά Ελεγχόμενες Συνειδησιακές Απολήξεις)...
    Μόλις φορτιστούν τα στοιχεία και το ηλεκτροφόρο έδαφος αποκτήσει εκ νέου την καλλιεργητική του ικανότητα, λέω να δοκιμάσω να σπείρω ονειρόδεντρα. Θα φέρω σπόρους από διάφορους πλανήτες, μεταξύ των οποίων και από τον δικό μου. Θα ήθελα μερικούς και από τον δικό σου, αν δεν έχεις αντίρρηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ασάλευτε, τότε λοιπόν μείνε ανοικτός πόρων για αναπάντεχες κοινωνίες και αυθόρμητες αφυπνίσεις από τα περιβάλλοντα ερεθίσματα και μέσα σε αυτά ξεκουράσου- Αγκάλιασέ το και ζήσε το ;-) Οσους θες ονειρόσπορους. Να κάνουμε ανταλλαγή και να καλλιεργήσουμε. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή