Tης φτώχειας απεκδύεσαι τα ρούχα
την ώρα που υποδόρροια γκρεμίζεται
και φτιάχνεται των προπατόρων κόσμος αλλεπάλληλα,
βαθύπλουτος ο εαυτός, πατάς στο θίασο της μοίρας
δίχως φτιασίδια που ύλες χαιδεύονται,
πιο γυμνός να έρχεσαι στον κήπο της αγνής σου δράσης,
όσο ανθός που πρωταντίκρυσε ουρανό
Αλλάζεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου