Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

μείνετε μέρες..

Μυρίζει ανθρωπίλα του Άδη παντού
Αόρατοι και ορατοί νεκροί και νεκρωμένοι μας περικυκλώνουν
Μικρά είναι το σίδερο και το μπαρούτι
Ασήμαντη της φύσης η πείνα για τα πλάσματά της
Πιο φοβερό ανδρώνεται του μίσους το σαρκίο
Το τέρας της ψυχής που κατατρώγει τον ίδιο του τον αδερφό.


5 σχόλια:

  1. Σαν την ιστορία τού Κεμάλ, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

    "νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
    με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί"

    Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ασάλευτε, όλοι με λάβαρο "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" πορεύονται και αλληλοσκοτώνονται ή σε θάνατο αλληλοπαροτρύνονται. Εχει πια χάσει η ανθρώπινη ύπαρξη την αξία της.

    "....Ἐγὼ λοιπὸν ἔκπληχτος ἀπὸ χέρι διαστέλλω γαλαξίες
    κι ἀνατείνομαι ὄνειρος
    ἀποβάλλοντας τὸ πραγματικὸ κι ἀναθυμούμενος μόλις
    ἐκείνη τὴν ἀρτηρία τοῦ ἀόρατου
    τὴν πλεξούδα τοῦ καπνοῦ σὲ ἀνώδυνο ὕψος .
    Ἐδῶ ἐπιμένουμε ὅλοι.

    - Ἄννα, τί συμβαίνει;

    - Ἄρχισε ἡ ἐπίθεση.

    - Ἄννα, ἔχε γειά, θὰ πεθάνουμε.

    - Νικολάι, σ᾿ ἀγαποῦσα ὁλόκληρη.

    - Μίαν ἄλλη φορά, θὰ ξαναγίνει, Ἄννα"

    Νίκος Καρούζος (Νεολιθική νυχτωδία στην Κρονστάνδη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι, μιαν άλλη φορά, θα ξαναγίνει...

    Αγαπημένος Καρούζος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι όμως,
    σ'αυτον τον Πόλεμο,
    οι ΨΥΧΕΣ είναι τα αθωα Γυναικόπαιδα
    που όσο κι αν ακρωτηριαστούν,
    παντα αμόλυντα μενουν Εντός....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάκια, κι απ΄τα γυναικόπαιδα πόσα κρατάνε και δεν παιρνουν το δρόμο των υπολοίπων ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή