tag:blogger.com,1999:blog-2773901135528986389.post9116808608299749592..comments2023-05-02T15:20:43.925+03:00Comments on Έξαφνες χαρές - Hang on to a Dream: το μαντείοΈξαφνες χαρέςhttp://www.blogger.com/profile/14291790946496346620noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2773901135528986389.post-42556229689886255272013-03-13T00:31:00.516+02:002013-03-13T00:31:00.516+02:00Κάκια, είναι αληθινά σοκαριστικό να διαπιστώνεις ό...Κάκια, είναι αληθινά σοκαριστικό να διαπιστώνεις ότι υποσυνείδητα επιτρέπεις στον εαυτό σου να αυτοακυρώνεται, να αυτοσπαράζεται. Αναγνωρίζοντας την αλήθεια, δεν έχω ακόμη βρει τρόπο να κάνω κάτι γι αυτό..Έξαφνες χαρέςhttps://www.blogger.com/profile/14291790946496346620noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2773901135528986389.post-89693063345869097062013-03-12T11:50:02.852+02:002013-03-12T11:50:02.852+02:00Το πρώτο θεριό που μας κατατρέχει είναι ο Εαυτός μ...Το πρώτο θεριό που μας κατατρέχει είναι ο Εαυτός μας...<br />ο κρυφός.... <br />ο κρυμμένος μες στο κύτταρο.... <br />που ξεθαρρεύει κάθε που οι Πυρήνες υπό σχάση <br />εξομολογούνται την Πρώτη Αλήθεια των Πραγμάτων..... ~reflection~https://www.blogger.com/profile/11052378779021118378noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2773901135528986389.post-18317139353909883762013-03-10T23:24:26.803+02:002013-03-10T23:24:26.803+02:00Καρφώνουν και κόβουν οι άκρες μου με το χρόνο και ...Καρφώνουν και κόβουν οι άκρες μου με το χρόνο και τη ζωή. Δεν τον είχα ξαναδεί το λύκο μου μονάχα τον ένοιωθα. Πλέον βεβαιώθηκα πως μοιάζει γιατί εμφανίζεται στα μισά κάθε ονείρου το βράδυ. Στην αρχή φοβήθηκα αλλά ύστερα κατάλαβα πως δεν είναι ξένος. Είναι ο δικός μου λύκος. Είμαι εγώ.Έξαφνες χαρέςhttps://www.blogger.com/profile/14291790946496346620noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2773901135528986389.post-74573243829999132872013-03-10T14:32:14.553+02:002013-03-10T14:32:14.553+02:00Έχει μια γλύκα μέσα του, παρά τις αιχμηρές του άκρ...Έχει μια γλύκα μέσα του, παρά τις αιχμηρές του άκρες... Το ποίημα... Και ο λύκος όμως... Εγώ με τον δικό μου έχουμε γίνει κολλητοί... Πάνε πολλά χρόνια τώρα... Τον ταΐζω όποτε πεινάει, του χαϊδεύω το χοντρό του τρίχωμα κι έπειτα ημερεύει και με αφήνει στην ησυχία μου μέχρι να πεινάσει πάλι... Τον κοιτάζω όποτε ξαπλώνει και με βλέπω... Όλόιδιοι είμαστε...Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/06184307975423378929noreply@blogger.com